Allemaal leuk en aardig die verschillende
fobieën, maar hoe kom je nu aan een fobie? Word je ermee geboren of praat je
jezelf een fobie aan? Dit waren ook vragen die ik in mijn achterhoofd had toen
ik aan dit blog begon. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor angsten.
De eerste is de ‘klassieke conditionering’. Dit betekent dat je je angst,
bijvoorbeeld spinnen, koppelt aan een pijnlijke of beangstigende betekenis. Dit
gebeurt allemaal onbewust. De tweede mogelijkheid is de plaatsvervangende
angst. Dit houdt in dat je ziet hoe iemand anders pijn heeft of schrikt. Je
gaat je op dat moment verplaatsen in een ander. De laatste mogelijkheid is dat
bepaalde fobieën aangeboren zijn. Angst voor hoogtes of water zijn voorbeelden van
deze laatste mogelijkheid.
Hier kunnen we dus eigenlijk nog vrij weinig
mee. Toch is het belangrijk om te weten waar een fobie vandaan komt, voordat je
het op kan lossen. Mijn fobie voor zwembadranden bijvoorbeeld. Het zou kunnen
dat ik zwembadranden koppel aan een pijnlijke of beangstigende betekenis.
Misschien ben ik vroeger wel uitgegleden op de zwembadrand en ben ik nu, door
al die viezigheid die daar ligt, bang om nog eens uit te glijden.
Het is moeilijk om erachter te komen waar je
fobie vandaan komt. Ga voor jezelf eens na vanaf welk moment je last hebt van
een fobie. Misschien heb je de fobie al zolang als je zelf kan herinneren.
Vraag het eens aan je ouders of opa/oma. Zij weten misschien wel hoe je aan
deze fobie bent gekomen.
Laten we het er maar bij houden dat het niet
helemaal duidelijk is waar een fobie nu vandaan komt. Veel belangrijker is om
positief te blijven en een manier te zoeken om van je fobie af te komen. Ik
bedoel: een leven zonder angst. Wie wil dat nou niet?
Liefs, Hilde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten